- چرا از شاهین های بالابر استفاده می شود؟
شاهین های بالابر، فریم ها و اسپریدرها معمولا برای اهداف خاص طراحی و ساخته می شوند. بنابراین طیف وسیعی از طرح ها و ظرفیت ها توسط نوع عملکرد محدود می شود.
انتخاب نوع مناسب شاهین مورد استفاده بسیار مهم است و برای طراحی بالابر باید موارد زیر در نظر بگیرید:
- الزامات کاربرد- به منظور کاهش فاصله ایمن، ارائه نقاط بالابر چندگانه، برای ارائه مراکز بالابر قابل تنظیم، برای بالانس کردن بارها، برای حذف یا کنترل نیروهای درونی یا فشردگی، برای اجازه اتصال بارهای ویژه.
- محاسبات انجام شده شامل ظرفیت، هر دوی شاهین کلی و بارگذاری نقاط بالابر تکی است.
- یکی دیگر از مهمترین موارد مرکز ثقل بار است که برای بالا برده شدن همراه با هر گونه لوازم و تجهیزات جانبی مورد استفاده – زنجیرها، چنگک ها، قلاب ها، آهنربا، پدهای خلاء و غیره باید در نظر گرفته شود.
- شاهین بالابر – اسپریدر بالابر
شاهین های بالابر، فریم های بالابر و اسپریدرهای بالابر وسیله ای با دو یا چند نقطه بالابر توسط قلاب یا جرثقیل است و به عنوان اتصال دهنده نقاط بالابر به بار بکار می رود. تفاوت در نحوه انتقال نیروها است.
شاهین بالابر در نقطه عطف بارگذاری می شود. به طور معمول شاهین بالابر ساده تنها یک گوشواره بالای شاهین دارد که درگیر با قلاب بالابر و گوشواره پائینی بالابر در نقاط کناری شاهین برای اتصال به بار است.
یک اسپردر، که اغلب شاهین اسپریدر نامیده می شود، در واقع یک ستون است که درفشار بارگذاری می شود. عموما، یک اسپریدر ساده دارای زنجیر معلق است که به قلاب در انتهای اسپریدر متصل می شود که پس از آن به بار متصل می شود. این پیکربندی اجازه می دهد که زنجیر بلند شود، مثل یک سیم قرقره بر روی محور در حالی که پایه زنجیر از آسیب به درام فلنج ها جلوگیری می کند.
طراحی مدرن اسپریدرها معمولا بسیار پیچیده تر است، اما اصل همان است. در عمل ترکیبی از شاهین و اسپریدر اغلب مورد استفاده قرار می گیرد که اغلب آیتم هایی که استفاده می شود قابل تعویض است، در حالی که تجهیزات اصلی غیر قابل تعویض است. بارگذاری باید به نحوی که برای آن طراحی شده است انجام شود.
- تفاوت ها
یکی دیگر از تفاوت ها درشاهین بالابر طراحی برای اتصال دو جرثقیل سقفی و بالا بردن یک یا چند نقطه می باشد.
این باعث تسریع در بالا بردن می شود. ظرفیت کل بالابر به گونه ای که وزن دو جرثقیل کمتر از وزن شاهین باشد و بار به صورت نامعینی تقسیم می شود.
بیشتر شاهین های بالابر و اسپریدرها برای کاربردهای خاص طراحی شده اند مانند شاهین بالابر برای پدهای وکیوم یا مگنت های بالابر برای بالا بردن بارهای انعطاف پذیر طولانی که نیاز به پشتیبانی در فواصل منظم برای جلوگیری از خمشدگی دارند استفاده می شود.
اسپریدرها ممکن است برای بالا بردن بار مانند وسایل نقلیه یا قایق طراحی شوند، آنها را از پایه بلند می کنند با زنجیرها بدون هیچ آسیب به سطحی نگه داشته می شود.
- اطمینان از پایداری بار
شاهین های بالابر و اسپریدرها اغلب وقتی فضای محدودی در اختیار باشد مورد استفاده قرار می گیرند. در حالت ایده آل بهتر است که نقاط اتصال بار بالای مرکز ثقل باشد، تا همیشه از موقعیت پایدار بار اطمینان حاصل شود.
با این حال اگر شاهین بالابر یا اسپریدرها به بار توسط زنجیر متصل شده که بار زیر مرکز ثقل آن متصل باشد، لازم است تا اطمینان حاصل شود که بار در هنگام بالا رفتن پایدار باشد.
کاربرد معمول این نوع ممکن است شامل بالا بردن یک مخزن از سطح باشد. شاهین بالابر توسط 4 عدد پایه زنجیر عمودی به مخزن متصل می شود.
هنگامی که از کنار مشاهده شود، شاهین بالابر، مخزن و زنجیرها از چهار طرف یک مستطیل تشکیل می دهند.
بدون مثلث چهار طرف یک مکانیسم را تشکیل می دهند که می تواند به شکل یک متوازی الاضلاع تبدیل شود که منجر به عدم پایداری و واژگونی بار می شود.
به شکل زیر نگاه کنید، تصویر وضعیت را نشان می دهد.
نیروهایی که جلوگیری می کنند یا باعث ایجاد واژگونی در مرکز قلاب تجهیز بالابر می شوند به نقاط اتصال قلاب بر روی شاهین بالابر (A) متصل است و فاصله مرکز ثقل بالای نقاط اتصال بر روی تیر حائل است(B).
همیشه سعی می شود مرکز ثقل تا حد امکان دور تر از قلاب باشد. اگر (A) نسبت به (B) بزرگتر باشد پیکربندی پایدار است. اختلاف بیشتر باعث پایداری بیشتر می شود. با این حال اگر (B) بزرگتر از (A) باشد، پیکربندی ناپایدار و واژگون خواهد شد. رابطه بین ابعاد (C) و (D) همچنین ثابت است. اگر (C) از (D) بیشتر باشد پیکربندی کف پایدار خواهد بود.
مسئله پایداری نه تنها در زمانی که تجهیزات کنترل می شوند بلکه باید در هر مرحله طراحی بالابر در نظر گرفته شود.
اصطکاک استاتیک در نقاط محوری می تواند به طور مطلوبی اجازه دهد تا بار متعادل به صورت عمودی برداشته شود. با این حال، هنگامی که حرکت انتقالی شروع می شود این می تواند برای شکستن نیروی اصطکاک کافی باشد، و منجر به شروع واژگونی بار می شود، که هیچ بازگشتی وجود دارد.
مثال یک پیکربندی بالابر چهار نقطه ای را شرح می دهد، اما مشکل مشابه با سایر پیکربندی ها می تواند رخ دهد.
به عنوان مثال بار توسط دو زنجیر در سبد نگه داشته می شود، یکی در انتها مستقیما به شاهین بالابر متصل است. در انتها مشاهده می شود، بار ایمن نگه داشته شده با مثلث توسط سبد ارائه شده است.
با این حال، با نگاه به تصویر، مکانیزم مستطیلی بار از زیر مرکز ثقل تنها با اصطکاک بین زنجیر و بار برای ثبات پشتیبانی می کند.
شاهین های بالابر اغلب دارای یک پروفایل صفحه ای برای اتصال قلاب به تجهیز بالابر هستند. که این ابعاد (A) را در حداقل نگه می دارد اما می تواند باعث ایجاد مشکلات در پایداری برای این نوع کاربردها شود. این یک روش واضح برای اطمینان از پایداری در یک اسپریدر است که ابعاد (A) از (B) بیشتر باشد، که با زنجیر معلق است، که اغلب مزایایی نسبت به شاهین بالابر دارد.
به طور خلاصه، طراحی ترکیبی که قبلا به آن اشاره شد می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در این طرح شاهین از طریق یک زنجیر متصل به بخشی از امتداد شاهین نه در انتها معلق شده است. این ابعاد (A) را افزایش می دهد و نیروهای شاهین ترکیبی از خمش و فشرده سازی است.
- طرح های چند منظوره
شاهین بالابر و اسپریدرها نیز می توانند برای کاربردهای چند منظوره طراحی شوند. دو روش پایه برای این وجود دارد. شاهین های بالابر می توانند نقاط بالابر قابل تنظیم داشته باشند که می تواند در امتداد شاهین به همراه به بار ویژه حرکت کند.
اسپریدرها می توانند در اندازه هایی ساخته شوند که درون پیکربندی مورد نیاز مونتاژ شوند. استفاده از این نوع شاهین های بالابر و اسپریدرها در یک کاربرد یا کاربرد محدود مقرون به صرفه است.
شاهین های بالابر نیز می تواند برای کاربردهای که بار به طور عمدی کج یا به صورت آویزان باید تنظیم شود تا به مرکز ثقل بار برسد طراحی شوند. طرح هایی که دارای نقاط بالابر بهم پیوسته قابل تنظیم و یا کج هستند، باید خطاهای احتمالی اپراتور را در تنظیم یا کج شدن در نظر بگیرند.
- استانداردهایی برای شاهین بالابر و اسپریدرها
استاندارد اروپایی EN 13155 وجود دارد که الزامات مربوط به شاهین بالابر و اسپردرها را بیان می کند. که تمام تغییرات و همچنین تعیین الزامات اساسی مورد بررسی قرار می گیرد. خریداران این استانداردهای مشخص را توصیه می کنند.
شاهین های بالابر به عنوان لوازم جانبی بالابر طبقه بندی می شوند و در محدوده مقررات عرضه ماشین آلات (ایمنی) 2008 قرار می گیرند. استاندارد کنونی BSEN13155: 2003 + A2: 2009m : جرثقیل – ایمنی – اتصالات بالابر بار غیر ثابت. این استاندارد باید به عنوان بهترین روش برای اطمینان از انطباق با حداقل الزامات رهنمود ماشین آلات به تصویب برسد.
قبل از این استاندارد و دستورالعمل، هیچ استاندارد خاصی برای ساخت شاهین های بالابر وجود نداشت. بنابراین تولید کنندگان اغلب با توجه به الزامات استانداردهای دیگر برای فولاد های ساختاری قابل جوش مانند BS 449 و BS 2573 کار می کردند.
برای تایید شاهین های بالابر، دستور کار سازمان بین المللی کار (ILO) برای ایمنی و بهداشت در بنادر شامل مقیاس کششی از نیروهای اثبات شده مربوط به ظرفیت شاهین بالابر است.
با این حال این مقادیر در EN 13155 تصویب نشده و برای ظرفیت های بالاتر با حداقل الزامات رهنمود ماشین آلات مواجه هستند.
شاهین های بالابر در حال کار در زمینه استفاده از قوانین و مقررات تجهیزات کار و مقررات عملیات بالابری و تجهیزات بالابری تجهیزات (LOLER) قرار دارند.
- مستندات
شاهین های بالابر به عنوان لوازم جانبی بالابر طبقه بندی می شوند و در محدوده مقررات عرضه ماشین آلات (ایمنی) 2008 قرار می گیرند.
از این رو لازم است که آنها مطابق با اظهارنامه EC و دستورالعمل های مربوط به استفاده و نگهداری (بازگشت به 3.3) عرضه شوند.
اظهارنامه EC باید شامل اطلاعات زیر باشد:
- نام و آدرس تولید کنندگان.
- نام و آدرس نماینده مجاز تولید کنندگان.
- نام و آدرس شخص مسئول تدوین پرونده فنی.
- شرح تجهیزات، نوع، شماره سریال، WLL، وزن (از جمله تجهیزات جانبی، جزئیات تجهیزات جانبی و متصل یا استفاده شده همراه تجهیزات).
- استانداردها و مشخصات مورد استفاده.
- محل و تاریخ اظهارنامه.
- یک اظهارنامه مطابق با الزامات ضروری بهداشت و ایمنی که در دستورالعمل 2006/42 / EC تعریف شده است.
- نام، موقعیت و امضای شخص تهیه کننده اظهارنامه.
- طراحی
هنگامی که شاهین های بالابر و اسپریدرها طراحی می شوند گذراندن حداقل الزامات مقررات تجهیزات ماشین آلات (ایمنی) اهمیت دارد. این بخش راهنمایی در مورد معیارهایی که باید در نظر گرفته شود را مورد توجه قرار می دهد، اگر چه توصیه می شود که BS EN 13155 نیز دنبال شود.
- پرونده فنی
پرونده فنی بسیار مهم است و باید تمام اطلاعاتی که برای تولید شاهین بالابر لازم است را شامل شود.
اگر در هنگام سرویس دهی شاهین بالابر مشکلی ایجاد شود، سپس باید پرونده فنی مورد بررسی قرار گیرد. اگر نمی توان ثابت کرد که عوامل دیگر، از قبیل بد کار کردن سبب ایجاد مشکل گردیده، پس اطلاعات در پرونده فنی حیاتی است که نشان می دهد سازنده همه موارد منطقی عملی را برای اطمینان از ایمنی تجهیزات انجام داده است.
پرونده فنی لازم نیست که وجود فیزیکی داشته باشد، اما در صورت نیاز باید بتوان از منابع مختلف جمع آوری شود.
اطلاعات مورد نیاز برای یک پرونده فنی
اطلاعات عمومی که باید در یک پرونده فنی برای شاهین بالابر ایجاد شود به شرح زیر است:
- لیستی از EHSRs که برای شاهین بالابر استفاده می شود.
- شرحی از روش های مورد استفاده برای رفع خطرات و یا کاهش خطرات
- لیستی از استانداردها که تجهیزات مطابق با آن ساخته شده است. این باید شامل استانداردهای مورد استفاده برای لوازم جانبی که به شاهین متصل می شود، مانند شکل ها، زنجیره ها، طناب سیمی و غیره باشد.
- اطلاعاتی از تجهیز. این باید شامل جزئیاتی مربوط به هندسه و جرم بار، از جمله مرکز ثقل باشد. جزئیاتی از دستگاه بالابر باید شامل، اندازه قلاب، SWL و پاکت کار بین دستگاه و بار نیز مهم است.
- اطلاعات طراحی. محاسبات، نقشه های دقیق و روش های ساخت/ جوشکاری.
- قابلیت ردیابی مواد. جزئیات تمام مواد و زیر مجموعه ها باید در پرونده فنی نگهداری شود. این می تواند یک گواهی نامه برای کارخانجات فلزی یا گزارش تطابق EC برای یک زنجیر باشد.
- گزارش آزمون – این می تواند گزارش از آزمون بار و یا یک آزمون غیر مخرب بر روی جوش ها باشد.
- دستورالعمل استفاده
پس از تکمیل پرونده فنی، یک گزارش تطابق EC می تواند برای شاهین (های) بالابر که باید به پرونده اضافه شود، تهیه شود.
- روش های تأیید
با توجه به استحکام، دو معیار عمده برای تایید وجود دارد:
- در نیروی اثبات، حداکثر تنش باید در تنش عملکرد مواد مورد استفاده قرار گیرد.
- در حداقل نیروی شکست، بار نباید رها شود.
به منظور بررسی معیارها استفاده از یکی از دو روش یا ترکیبی از دو روش، محاسبه یا آزمایش بار قابل قبول است. در برخی موارد، شاهین به گونه ای طراحی شده است که می تواند چرخش یا شیب داشته باشد. همچنین ممکن است دارای قطعات متحرک باشد که می تواند در امتداد شاهین عبور کنند.
این موارد نیاز به طراحی و روش های تایید اضافی برای تصویب دارد.
- تایید از طریق محاسبه
فردی که محاسبات را تهیه می کند، باید دانش بالقوه تئوری و تجربیات کافی در مورد شاهین های بالابر داشته باشد تا از طراحی مناسب و ایمن اطمینان حاصل گردد. همچنین توصیه می شود که این محاسبات مورد بررسی قرار گیرد.
با این حال، لازم به ذکر است که این امر لزوما نباید توسط یکی دیگر از افراد شایسته انجام شود، همانطور که اغلب شبیه سازی کامپیوتری در تأیید شاهین های بالابر استفاده می شود.
هنگام استفاده از شبیه سازی کامپیوتری توصیه می شود که نتایج با استفاده از محاسبه ساده بررسی شود. این محاسبات دستی باید بتواند در مورد درستی تنش یا اگر شاهین در مسیر انحرافی است، اطمینان ایجاد کند.
محاسبات مورد استفاده و یا شبیه سازی کامپیوتری باید با دقت نیروهای حین کار که توسط بار تحریک شوند را شبیه سازی کنند.
توجه به ماهیت بار باید در نظر گرفته شود.
به عنوان مثال، انعطاف پذیر یا سخت است؟ اگر بار انعطاف پذیر باشد، پس شاهین برای جلوگیری از آسیب ممکن است نیاز به سختی کافی داشته باشد.
برعکس، بار سخت، ممکن است نیاز به انعطاف پذیری در شاهین بالابر برای اطمینان از یکنواخت بارگیری داشته باشد.
نمونه هایی از نوع محاسبه که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:
- بارهای انقباضی بحرانی
توجه داشته باشید: که در برخی از شاهین های بالابر بار فشرده ای به طور غیر منتظره به کار گرفته خواهد شد، به واسطه این نقطه شکل از روی محور شاهین توسط گوشواره جبران می شود.
حل معادلات برای خمش غیر عادی می تواند زمان بر باشد، زیرا بار بحرانی خمش نمی تواند به صراحت حل شود و باید روش ریشه یابی با استفاده از روش های عددی استفاده شود. برای صرفه جویی در وقت طراحان اغلب از روش های محاسباتی قابل قبول استفاده می کنند که در آن جایگزینی متوالی با اطمینان همگرایی می تواند مورد استفاده قرار گیرد. MathCAD و FEA نمونه هایی از چنین نرم افزارهایی هستند.
- تنش های خمشی، برشی و پیچشی
- خمش جانبی فلنج یا وب شاهین. به استانداردهای BS EN 1993-1-1 بخش های 5.5.2، 5.5.4 و 5.6 مراجعه کنید).
- تنش های برشی و کششی برای گوشواره.
- محاسبات استحکام جوش یا پیچ (توجه داشته باشید به حداقل گرید 8.8 پیچ ها باید استفاده شود).
- شکست ترد . به جدول A3 مراجعه شود.
عوامل محدود کننده ای که توسط EN 13155 تعیین می شود این است که در دو برابر WLL حداکثر تنش باید در تنش عملکرد مواد مورد استفاده قرار گیرد. در سه برابر WLL یک تحلیل غیر خطی از ساختار باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که نقاط بحرانی ساختار شکست نخواهد خورد، به طوری که بار آزاد شود، اگرچه تغییر شکل دائمی مجاز است.
توجه: عوامل طراحي تنها با توجه به اثرات دینامیک بالابر است و بارهای پیچشی را شامل نمی شود. بسته به محیطی که در آن شاهین بالابر عمل می کند، فشار پیچشی بار بر روی آیتم برداشته می شود و ممکن است شامل خود ساختار در تجزیه و تحلیل شود.
موقعیت نقاط بالابر بر روی بار اگر در مرکز ثقل (COG) قرار داشته باشند، پایداری را تحت تاثیر قرار می دهد.
لازم به ذکر است که محاسبات طراحی، که بر پایه فرضیه های نظری ایده آل است، نمی توانند همه چیز را حساب کنند. بنابراین توصیه می شود که شاهین قبل از شروع به کار توسط یک شخص شایسته مورد بررسی کامل قرار گیرد. محدوده این بررسی برای شخص شایسته پایین خواهد بود و ممکن است NDT جوش های بحرانی را شامل شود.
- تایید از طریق آزمون
آزمون بار همیشه باید بر اساس فرضیه انجام شود که اگر آیتم تحت آزمون شکست خورد اقدامات احتیاطی لازم برای جلوگیری از آسیب به فرد و چیزی غیر از آیتم تحت آزمون انجام شود.
اگر حداقل مقدار نیروی شکست توسط محاسبه تایید نشده باشد، سپس، هنگام استفاده از این روش تنها حداقل یک شاهین بالابر تخریب خواهد شد.
مشخصات آزمون کافی باید بر اساس معیارهای طراحی و پذیرش مانند انحرافات مجاز حداکثر یا تغییر شرایط در بدترین حالت بارگیری در مشخصات باشد.
برای شاهین بالابر مدولار یا قابل تنظیم، باید بدترین حالت پیکربندی برای آزمون استفاده شود.
برای برآورده ساختن معیارهای طراحی، آزمون باید با دقت با شرایط بارگذاری مورد نیاز که شاهین طراحی شده است، از جمله تلورانس در جهت استفاده شبیه سازی شود.
دو نوع معمول آزمون بار وجود دارد که می تواند توسط آزمونگر برای رسیدن به این هدف بکار گرفته شود و در بخش 13 و بخش 14 توضیح داده شده است:
- آزمون بار با وزنه ها
- وزنه های آزمون باید از قبل وزن شده و یا یک لودسل در خط استفاده شود.
- تجهیزات بالابر باید دارای استحکام کافی با ارتفاع کافی باشد.
- برای شاهین های با ظرفیت بالاتر، ممکن است برای جابجایی وزنه ها مخازن مورد نیاز باشد و وزن خود مخازن را نیز باید در نظر گرفت.
- برای بارهایی که می تواند انعطاف پذیر باشد، باید وزنه های آزمون نیز اعمال شود تا بتواند این تاثیر را با دقت شبیه سازی کند.
برای دستیابی به این امر ممکن است نیاز به تهیه یک جیگ یا مدل برداری از بار بلند شده باشد.
حتی ممکن است نیاز به کنترل محصول بالابر داشته باشد. با این حال، آزمون با استفاده از نیروی اعمال شده
می تواند در این مورد دقیق تر و مقرون به صرفه تر باشد.
- برای بارهایی که سخت هستند، وزنه های آزمون باید به عنوان یک بار سخت عمل کنند.
- آزمون بار با استفاده از نیروی اعمال شده
- نیرو را می توان با استفاده از دستگاه های هیدرولیک یا پنوماتیک و یا به وسیله ابزار مکانیکی مانند ماشین های کشیدن سیم طناب اعمال کرد.
- آزمون دکل (ها) باید یک سنسور بار کالیبراسیون داشته باشد یا یک لودسل کالیبراسیون باید در مسیر بار استفاده شود. این تجهیزات باید مطابق با BS EN 7500-1 کالیبره شده و نباید دقت کمتر از +/- 2٪ داشته باشد.
- با تثبیت شاهین در نقطه ای که قلاب دستگاه بالابر جای مناسب باشد، می توان از چندین نیروی اعمال شده، با بارها و دامنه های متغیر به دقت شبیه سازی بار انعطاف پذیر استفاده کرد.
- با استفاده از این روش می توان آزمون های جداگانه ای را برای عناصر مختلف شاهین بالابر انجام داد.
برای تعیین این که آیا معیارهای پذیرش پذیرفته شده یا نه، آزمونگر باید از تجهیزات اندازه گیری استفاده کند.
این تجهیزات اندازه گیری به معیارهای پذیرش بستگی دارد، اما باید آنها کالیبراسیون شده، و ممکن است شامل شاخص های آزمون سنجش، فشار سنج ها و غیره باشد.
تجهیزات مورد استفاده برای اندازه گیری انحرافات باید یک رزولوشن داشته باشند تا به اندازه گیری ± 5٪ از انحراف مجاز ساختار تحت آزمون اجازه داده شود.
پس از آزمون ثبات نیرو، شاهین باید کاملا بررسی شود.
این بررسی ممکن است شامل NDT جوش های بحرانی باشد.
- تایید شاهین های بالابر با قطعات متحرک
اگر شاهین بالابر برای شیب طراحی شده باشد، تولید کننده مسئول تعیین شیب حداکثر مجاز از سطح افقی است. شاهین را می توان از طریق محاسبه یا آزمون تأیید کرد، اما هر کدام از روش ها استفاده شود، مهم این است که معیارهای مشخص شده در بخش 13 و بخش 14 برای شاهین در 6 درجه بیشتر نسبت به حداکثر زاویه در نظر گرفته شود.
برخی از شاهین های بالابر، تنظیم تحت بارگذاری، دستکاری یا جهت گیری بار یا سایر پیچیدگی ها را تسهیل می بخشند. در این مورد باید آزمون را در موقعیت های مختلف در سراسر محدوده حرکت تکرار کرد. این موقعیت ها باید برای شبیه سازی بدترین شرایط عملیاتی انتخاب شوند و در نظر گرفتن تحمل لغزش نیاز است.
اگر حرکت آزاد مکانیسم لغزشی یا چرخشی یک خطر را ایجاد کند، مهم است که مکانیزم با وسیله ای برای جلوگیری از حرکت و ماندن بار در موقعیت پیش بینی شده آن مجهز شود.
علاوه بر موارد فوق، برخی از شاهین های بالابر نیز دارای قطعات متحرک هستند. مانند گوشواره که می تواند در امتداد طول شاهین تنظیم شود. مهم است که هر بخش متحرک به طور موثر در موقع حمل بار نگهداری شود. هنگامی که فاصله بین این قطعات متحرک توسط یک منبع قدرت کنترل می شود، در دستگاه های حفاظتی باید برای جلوگیری از خطرات خرد شدن و برش از عناوین مشخص شده در BS EN 349: 1993 + A1: 2008 استفاده شود.
دستگاه هایی که در بالا توضیح داده شده اند، برای نگهداری اجزای قابل جابجایی شاهین بالابر در محل تحت بار، باید تا حداکثر 6 درجه از حداکثر زاویه احتمالی در نظر گرفته شده برای شاهین بالابر استفاده شود. اگر دستگاه ها با استفاده از اصطکاک کار کنند، سپس نیروی اصطکاک باید حداقل دو برابر نیروی اصطکاک حداقل دو برابر نیروی مربوط به وزن خود قطعات و بار محدود کاری برای حداکثر زاویه در نظر گرفته شده به علاوه ی 6 درجه باشد.
- همانطور که با محاسبات اصلی ساختاری، تأیید دستگاه تخلیه را می توان با محاسبه یا آزمایش انجام داد. هر روش به شرح زیر است:
- محاسبات – محاسبات باید به تمام معیارهای مندرج در بخش 13 اشاره کند، با این حال، اگر شاهین می تواند شیب بگیرد، تجزیه و تحلیل باید با شاهین به علاوه 6 درجه از حداکثر زاویه در نظر گرفته شده انجام شود. اگر دستگاه ها براساس اصطکاک عمل کنند، محاسبات ثابت می کند که حداقل دو برابر نیروی به واسطه وزن خود را از قطعات و بار محدود کاری برای حداکثر زاویه کج در نظر گرفته شده به همراه 6 درجه می باشد.
- آزمون- معیارهای تعیین شده در بخش 14 باید علاوه بر روش زیر نیز انجام شود.
قسمت متحرک قفل شده در موقعیت با استفاده از مکانیزم قفل کردن نیروی برابر دو برابر WLL باید حداقل 1 دقیقه در زاویه 6 درجه بیشتر از آنچه که توسط سازنده مشخص شده است اعمال شود. آزمون باید در هر دو جهت در محور افقی برای هر موقعیت قفل موجود انجام شود. اگر قسمت متحرك دارای موقعیت پیش تعیین شده ای نیست اما با اصطكاك قفل شده باشد، آزمون باید در ابتدا و انتهای حرکت و در بخش میانی انجام شود.
پس از حذف نیرو، سپس قسمت متحرک و مکانیسم قفل باید توسط یک شخص شایسته بررسی شود. برای اینکه قابل قبول در نظر گرفته شود، قسمت و مکانیسم قفل باید بار را بدون لغزش، تغییر شکل یا شکست حفظ کند. پس از آزادسازی بار، نقایص قابل مشاهده نباید وجود داشته باشد و دستگاه باید همچنان آزادانه عمل کند.
- تایید موارد اضافی
بیشتر شاهین های بالابرهای به لوازم جانبی بالابر نصب می شوند که برای اتصال شاهین بالابر به بار و / یا لوازم بالابر استفاده می شوند.
نمونه هایی از این لوازم جانبی به طور معمول، جرثقیل ها، قلاب مفصلی، قلاب از ورق ساخته شده، چنگ ها، گیره ها، آهنرباها و بالابر های خلاء است.
برای تجهیزات جانبی که خریداری شده است، اطلاعات مانند تایید اظهارنامه EC، گواهی سازندگان و دستورالعمل های مربوط به استفاده و تعمیر و نگهداری باید در پرونده فنی برای مونتاژ شاهین باشد. دستورالعمل استفاده باید برای مونتاژ شاهین عرضه شود یا در دستورالعمل های مونتاژ شاهین برای استفاده و تعمیر و نگهداری در دسترس قرار گیرد.
موارد دیگر باید مطابق با یک استاندارد تخصصی مناسب مورد تأیید قرار گیرد. استانداردهای مشترک باید شامل BS EN 13155، BS EN 818 و BS EN 13414 باشد.
- اتصال شاهین بالابر به جرثقیل و بار
اتصالات به جرثقیل یا بار باید قبل از بلند شدن قفل شوند تا بتوان از هر گونه جدا شدن تصادفی جلوگیری کرد. به عنوان مثال، باید پیچ و مهره، مهره و پین های چسبان مورد استفاده قرار گیرد.
اگر شاهین بالابر قطعات را به حالت معلق درآورده باشد به این منظور باید از آنها کاملا در برابر آسیب در هنگام اتصال و یا جدا کردن شاهین بالابر به جرثقیل محافظت شود.
در مواردی که در آن شاهین ها دارای قطعات متحرک هستند که می توانند در امتداد شاهین عبور داده شوند، در هر انتهای شاهین باید وسیله ای برای جلوگیری از افتادن آنها باشد.
این قطعات متحرک نیز باید یک دستگاه داشته باشند که هنگام بارگذاری در موقعیت آنها را قفل کند. اگر ابزار قفل کردن نقاط پیوست بار به صورت دستی اعمال شود، پس حالت قفل باید برای اپراتور قابل مشاهده باشد.
- برچسب گذاری و شناسایی شاهین
وزن شاهین بالابر یا اسپریدر معمولا به عنوان بخش قابل توجهی از وزن کل در دستگاه بالابر باید در محاسبه گنجانده شود.
روش معمول برای نشانه گذاری شاهین یا اسپریدر بالابر با وزن خودشان است. در مورد مجموعه های دائمی مانند شاهین های بالابر با آهنرباها، که وزن مجموع وزن کل خواهد بود.
شاهین یا اسپریدر باید علائم شناسایی منحصر به فرد داشته باشند. اکثر شاهین های بالابر و اسپریدر دارای موارد اضافی مانند زنجیرها و چنگ ها هستند که قابل جدا شدن هستند، اما معمولا به صورت مونتاژ نگهداری می شوند.
در چنین مواردی، روش معمول برای نشانه گذاری هر مورد با علامت شناسایی مرتبط با آن مجموعه است.
گواهینامه برای شاهین یا اسپریدر بالابر باید مجموعه کامل، شامل فهرست اصلی شناسه و موارد مرتبط با آن را را پوشش دهد.
اقلام چند منظوره ممکن است به عنوان لوازم جانبی بالابر عمومی توسط کاربرد خاص انتخاب شوند. در این صورت هر یک از لوازم جانبی باید شناسه و گواهینامه منحصر به فرد خود را داشته باشد.
- نشانه گذاری
شاهین بالابر باید با اطلاعات زیر مشخص شود:
- نام و آدرس تولیدکنندگان
- علامت CE
- شماره سریال
- سال ساخت
- کل جرم مجموعه
- حداکثر بار کاری در تن یا کیلوگرم
نکته 1:
جایی که حداکثر بار کاری بستگی به پیکربندی شاهین بالابر دارد، هر موقعیت عملیاتی باید با یک صفحه بار، ترجیحا در شکل نمودار یا با استفاده از جداول، بار کار برای هر پیکربندی نشان داده شود.
نکته 2:
جایی که جهت گیری شاهین مشخص نیست، این نیز باید نشان داده شود. این راه ممکن است کافی باشد.
نکته 3:
گاهی اوقات شاهین های بالابر به چنگ بالابر کامیون نصب می شوند. این پاکت ها در نظر گرفته شده اند تا اجازه دهد چنگ بالابر کامیون برای بلند کردن بار با شاهین بالابر و یا اجازه می دهد که تنها شاهین از محلی به محل دیگر حرکت کند.
اهداف هر چه که باشد، مهم است که آنها به طور مناسب مشخص شده باشند.
- ملاحظات برای سقف
اگر شاهین بالابر یا اسپریدر با یک جرثقیل دو طرفه استفاده شود، به یاد داشته باشید که سوئیچ حد بالایی معمولا به گونه ای تنظیم می شود که بلوک پایین بین ستون ها بلند خواهد شد.
این اجازه می دهد که شاهین های بالابر قبل از محدود کردن سوئیچ از خم شدن جلوگیری کند. تنظیم محدودیت سوئیچ یا محدودیت عملیاتی ثانویه ضروری است. بر اساس تکیه بر اپراتور عمل درستی نیست.
همانند اکثر تجهیزات، بالابرها و اسپریدرها دارای محدودیت هایی هستند. یا این وجود آنها دارای مزایای فراوانی هستند و یک روش باربری را ارائه می دهد که به راحتی با استفاده از روش های دیگر امکان پذیر نیست.
- نگهداری
مهم است که هنگامی که شاهین بالابر لازم نیست، می توان آن را به طوری که پایدار و از آسیب محافظت شود نگهداری کرد.
هنگامی که در حالت پایدار قرار می گیرد نباید بیش از زاویه 10 درجه در هر جهت کج شود.
این را می توان با اضافه کردن پایه به طرح یا توسط تجهیزات اضافی نظیر استند زیر به دست آورد.
اگر تجهیزات با تجهیزات جانبی همراه باشد، نگهداری نیز باید ویژگی های طراحی مناسب را برای حفاظت موثر را در نظر بگیرد.
متناوبا این موارد باید جداگانه حذف و نگهداری شوند. در مورد دوم هویت تجهیزات باید حفظ شود.
- دستورالعمل برای استفاده و تعمیر و نگهداری
دستورالعمل برای استفاده و تعمیر و نگهداری باید با شاهین ارائه شود. انجمن مهندسین تجهیزات بالابر اطلاعات ایمنی متعددی را ارائه می دهد که می تواند به عنوان راهنمای تولید سند مورد استفاده قرار گیرد، به طور ویژه در SI 8.2 به باید های ساخت شاهین های بالابر و اسپریدر اشاره شده است.
دستورالعمل برای استفاده و نگهداری ایمن
برای شاهین های بالابر مدولار جزئیات مربوط به تنظیمات و بارهای کاری ایمن مرتبط را باید شامل شود. این را می توان با تهیه نقشه های مونتاژ دقیق انجام داد.
علاوه بر موارد فوق نیز اگر در مورد جهت گیری شاهین مشخص نیست، این اطلاعات نیز باید ارائه شود و دوباره طرحواره ها دوباره ساده ترین روش انجام این کار هستند.
- بازرسی خدمات شاهین های بالابر
تحت LOLER شاهین های بالابر به عنوان لوازم جانبی بالابر در نظر گرفته شده و باید حداقل هر 6 ماه، مطابق با طرح بررسی (رجوع به LEEA 032 برای راهنمایی) یا بعد از شرایط استثنایی مورد بررسی قرار گیرد.
بررسی ها باید شامل موارد زیر باشند:
- بررسی برای شماره شناسایی واضح
- بررسی برای ساخت واضح از SWL
- بررسی بدنه اصلی شاهین که عاری از اعوجاج، خوردگی، ترک، خم شدن و یا سایش باشد.
- بررسی تمامی اتصالات جوش داده شده که عاری از ترک خوردگی یا خوردگی باشد.
- بررسی هر اتصالی پیچ خورده که عاری از خوردگی و ترک باشد و که همه با استفاده از پیچ و مهره های درست ایمن هستند.
- بررسی هر گونه زنجیر نصب شده که عاری از اعوجاج، شکاف، خم شدگی یا سایش باشد.
- بررسی همه پین های زنجیر که ترجیحا با یک مهره و پین تنظیم می شود. توجه: این لیست جامع نیست، تنظیمات مختلف ممکن است نیاز به چک های اضافی داشته باشد.
- تائید شاهین های بالابر تعمیر و اصلاح شده
شاهین های بالابر ناگزیر که دچار ضربه شوند موجب آسیب و نیاز به تعمیر خواهند داشت. هرگاه شاهین بالابر آسیب دید، توصیه می شود که علت آسیب بررسی شود.
تعمیر و تأیید به علت سایش و پارگی در سرویس
اگر شاهین تعمیر شده باشد توصیه می شود که مشخصات طراحی اصلی مورد مشاوره قرار گیرد.
در صورتی که این امکان پذیر نیست، تعمیرکار باید مسئولیت بپذیرد برای اطمینان از این که مواد و اجزای درست استفاده شده است.
برای این کار تعمیرکار باید اطلاعات کافی در مورد استفاده از شاهین بالابر برای استفاده داشته باشد.
یک سابقه تعمیرات و جزئیات اجزای مورد استفاده باید بر روی یک کارت ثبت شود و با تجهیزات نگهداری شود.
پس از تعمیر تجهیزات باید توسط یک شخص شایسته مورد بررسی قرار گیرد.
در مورد یک تعمیر قابل توجه، شاهین ممکن است نیاز به NDT و یا آزمایش بار داشته باشد.
اصلاح و تأیید
دلایل مختلفی وجود دارد که چرا یک شاهین بالابر در طول عمر خود نیاز به اصلاح خواهد داشت.
ممکن است این محصول برای مثال نیاز به فاصله های مختلف بین نقاط بالابر یا افزایش وزن داشته باشد.
به هر دلیلی مهم است که در مشخصات طراحی اصلی، داده های آزمون و پرونده فنی به آن اشاره شود.
در غیاب این اطلاعات، فردی که مسئول اصلاح باشد، باید بعضی از جنبه های طراحی را برای به حداقل رساندن خطر آماده کند.
به عنوان مثال آنها ممکن است پایین ترین گرید فولاد را برای اهداف محاسبه فرض کنند.
پس از اصلاح باید به عنوان ساخته تجهیزات جدید از اجزای دست دوم شناخته شود و توصیه می شود بخش های 8 – 19 این راهنمایی دنبال شود.
پس از آن باید یک اظهارنامه مربوط به انطباق EC تهیه شود.
